από FB: Ειρήνη Ειρήνη 14 ώρες · 

Museum in Japan Has a Collection of 1,700 Rocks That Look Like Human Faces
By Sara Barnes on December 11, 2016

Venture two hours northwest of Tokyo to the city of Chichibu, and you’ll find a museum dedicated to rocks. But these aren’t just any stones—they’re unconventional portraits. Each of the rocks on display naturally resemble human faces. The place is called Chinsekikan (aka The Hall of Curious Rocks), it holds 1,700 of these peculiar-yet-endearing objects.
Chinsekikan includes faces that showcase the depths of human emotion. Some of the rocks cry, others are full of glee, while others seem pensive. One group has their mouths gaping open, as if part of a grand vocal chorus. This is all speculation, however—part of the fun of the museum is figuring out their personalities.
You’ll also find “celebrity” sightings at Chinsekikan, with the likes of Elvis, ET, and Nemo (of Finding Nemo fame) in attendance. As for the procurement of this vast and quirky collection—it was no small feat. It took the museum’s founder over 50 years to amass this impressive group of stony faces. He passed away in 2010, but the institution remains open and is now at the helm of his daughter.

συνέχεια στην πηγή:


Ο 97χρονος που έσωσε ένα ολόκληρο χωριό από την κατεδάφιση ζωγραφίζοντας κάθε σπιθαμή του
Ο Κινέζος Huang Yung-fu με τη φολκ τέχνη του μετέτρεψε έναν ολόκληρο οικισμό σε δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο.

Πριν από κάτι παραπάνω από δέκα χρόνια, ο τότε 86χρονος Huang Yung-fu αντιμετώπισε ένα μεγάλο δίλημμα. Η κυβέρνηση της Ταϊβάν σκόπευε να κατεδαφίσει το χωριό του, αρκεί εκείνος, ο τελευταίος κάτοικός του, να δεχόταν να πάρει την αποζημίωση που του προσφερόταν και να μετακομίσει. Καθώς όμως δεν μπορούσε να αντέξει την ιδέα να εγκαταλείψει το σπίτι του, πήρε μια παράξενη απόφαση.
Άρχιζε να το ζωγραφίζει απ' άκρη σ' άκρη, με αποτέλεσμα εκείνο το χωριό όχι απλώς να αποφύγει την κατεδάφιση αλλά να εξελιχθεί σε δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο. Το «Χωριό Ουράνιο Τόξο», όπως ονομάστηκε, υπολογίζεται σήμερα ότι υποδέχεται πάνω από 1 εκατομμύριο επισκέπτεςτο χρόνο.
Ο Huang, ή «Παππούς Ουράνιο Τόξο» όπως αποκαλείται σήμερα ο δημιουργός του, έχει πίσω του μια εξίσου ενδιαφέρουσα ιστορία. Γεννημένος στην Κίνα, αφού πολέμησε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και αγωνίστηκε για το Κινεζικό Εθνικιστικό Κόμμα ενάντια στον Μάο Τσετούνγκ, κατέφυγε, μαζί με 2 εκατομμύρια ακόμα ανθρώπους, στην Ταϊβάν, όπου στεγάστηκε σε ένα πρόχειρο χωριό που είχε στηθεί για να φιλοξενήσει στρατιωτικούς και τις οικογένειές τους.
Ό,τι προοριζόταν για προσωρινή λύση έγινε η μόνιμη κατοικία τους, παρά τα προβλήματα του οικισμού, που ο Huang αγάπησε σαν πατρίδα του.
Σταδιακά όμως όλοι οι κάτοικοι του χωριού είτε μετακόμισαν είτε πέθαναν, με αποτέλεσμα ο Huang να μείνει μόνος του. Άρχισε λοιπόν να ασχολείται με τη ζωγραφική και ως μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει τη μοναξιά του. Ένα μικρό πτηνό στο μπαγκαλόου όπου έμενε ήταν ο πρώτος νέος ένοικος που χάρισε στον οικισμό, για να ακολουθήσουν πολλά ακόμα πολύχρωμα, ζωγραφιστά πλάσματα, που μέσα στα επόμενα χρόνια πλημμύρισαν τους άδειους μέχρι πρότινους δρόμους.
Η μοναχική προσπάθεια του Huang να προστατεύσει το σπίτι του από την κατεδάφιση και να ξαναδώσει ζωή στο χωριό άρχισε να γίνεται γνωστή το 2010, όταν ένας φοιτητής πέρασε τυχαία από το χωριό και, αφού άκουσε την ιστορία του Huang, προσφέρθηκε να βοηθήσει. Τράβηξε μερικές φωτογραφίες και άρχισε μια καμπάνια χρηματοδότησης που έσωσε τον οικισμό από την καταστροφή. Ο 97χρονος πλέον Huang συνεχίζει μέχρι σήμερα να προσθέτει νέες ζωγραφιές στο χωριό.

συνέχεια στην πηγή:

24 Μαΐου. 2019

Να τις πω πέτρες- ή είναι μικρά γλυκά για φάγωμα; Πάντως είτε είναι προσωρινά (ως γλυκά) είτε μόνιμα (ως πέτρες), αξίζουν το θαυμασμό μας