«Σήμερα πληροφορήθηκα ότι υπάρχει ένας άνθρωπος του οποίου το χόμπι είναι να ανταλλάσσει πέτρες και βότσαλα μεταξύ των παραλιών σε μέρη που επισκέπτεται. Και επειδή, λόγω επαγγέλματος, πραγματοποιεί συχνά ταξίδια σε πολλά μέρη του κόσμου, είναι αρκετές οι περιπτώσεις που κάποια πέτρα βρέθηκε χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την παραλία που τη φιλοξενούσε αρχικά. Για παράδειγμα, κάποτε, μια πέτρα από την παραλία Πόρτο Μαρί στο Κουρασάο βρέθηκε στην παραλία του Αγ. Ιωάννη Ρίχτη στην Αστυπάλαια. Αφού ξεπέρασα το αρχικό σοκ γοητείας για μια ασχολία που φαινομενικά ακροβατεί στα όρια της τέχνης (στην πραγματικότητα διατρήει ανελέητα τον εννοιολογικό πυρήνα της), ένιωσα δέος στη σκέψη ότι αυτή η ιδιότυπη δημιουργική δράση διατηρεί την αυταξία της μέσα από το γεγονός ότι δεν επιδιώκει να απευθυνθεί πουθενά. Η πέτρα που ρίχτηκε -ως σώμα ξένο- στην παραλία της Αστυπάλαιας δεν θα αναγνωρισθεί ποτέ κι από κανέναν ως το αποτέλεσμα μιας σειράς γεωλογικών διεργασιών που συνέβησαν περίπου 9.500 χιλιόμετρα μακριά. Ούτε το ταξίδι της θα φανερωθεί ποτέ. Ίσως η ίδια πέτρα να μην γίνει ποτέ ξανά αντικείμενο παρατήρησης. Είναι πιθανό ακόμη και ο ιθύνων νους αυτής της μοναδικής μετακίνησης να δυσκολευτεί να αναγνωρίσει τη συγκεκριμένη πέτρα ανάμεσα σε τόσες άλλες, λίγα μόλις λεπτά αργότερα. Και ίσως κάτι τέτοιο να τον αφήνει αδιάφορο. Το έργο του έχει ήδη ολοκληρωθεί τη στιγμή που η πέτρα πέφτει στο έδαφος. Τον φαντάζομαι να φεύγει γνωρίζοντας ότι ποτέ ξανά δεν θα είναι ικανός να αναγνωρίσει το έργο του, όσες φορές κι αν επιστρέψει στο ίδιο σημείο. Ένας δημιουργός δίχως έργο. Εκείνο όμως θα βρίσκεται πάντα εκεί. Ένα έργο δίχως δημιουργό. Και επειδή τον συγκεκριμένο άνθρωπο δεν τον γνωρίζω, σημασία δεν έχει το αν ο ίδιος θα συμφωνούσε με τις σκέψεις που μου προκάλεσε ή αν θα χαμογελούσε αναγνωρίζοντάς μου μια απόπειρα επιτηδευμένης νοηματοδότησης της δράσης του. Σημασία έχει αυτό που έγραφε ο Βανεγκέμ στην Επανάσταση της Καθημερινής Ζωής: ακόμα κι ο πιο αλλοτριωμένος άνθρωπος κατέχει και αναγνωρίζει μια αναλλοίωτη πλευρά δημιουργικότητας, μια camera obscura προστατευμένη από κάθε πρόσβαση του ψεύδους και των καταναγκασμών.» Γιαννης Δασκαλακης

από FB: Ορίζοντας Γεγονότων Διαχειριστής · Δημοσιεύτηκε από τζιμης ευθυμιου · 6 Δεκεμβρίου 2017 · 

ΤΟ ΣΤΟΛΙΔΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΔΑΣ

Άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες του ο Πολυχώρος Πολιτιστικών Εκδηλώσεων

Το στολίδι πολιτισμού της Αμαλιάδας

Σύνταξη - Επιμέλεια: Κώστας Γιάλπας

gialpk@yahoo.gr

Άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες του το βράδυ της περασμένης Κυριακής ο νέος Πολυχώρος Πολιτιστικών Εκδηλώσεων του Δήμου Ήλιδας. Το σημαντικό  αυτό έργο που είναι  σίγουρα  από τα στολίδια της πόλης, ξεκίνησε την κατασκευή του τον Φεβρουάριο του 2014 με αρχικό προϋπολογισμός του έργου 9.560.000 ευρώ και ο ανάδοχος έδωσε έκπτωση της τάξεως του 52,16%. Τα έργα ολοκληρώθηκαν και έτσι οι  παλιές φυλακές που ρήμαζαν, μετατράπηκαν σε ένα χώρο που μπορεί να φιλοξενήσει όλες τις πολιτιστικές δραστηριότητες του δήμου Ήλιδας και γενικότερα του νομού. Ο βασικός του ρόλος είναι ως πινακοθήκη και χώρος εκθέσεων, όμως μαζί με το υπέροχο θέατρο των 300 θέσεων, δημιουργήθηκε  ένα πλέγμα πολιτισμού με πολλαπλές δυνατότητες. Το κτίριο διατηρεί εξωτερικά την ομορφιά της εποχής του και εσωτερικά οι μοντέρνες παρεμβάσεις δεν είναι ξένες ως προς τη λογική της χρήσης που πλέον αποκτά σε τρία επίπεδα, ισόγειο, όροφο και υπόγειο. Ο νέος χώρος πολιτισμού άνοιξε επίσημα τις πύλες τους την περασμένη Κυριακή και χρειάζεται αρκετή συλογική προσπάθεια ώστε να καλυφθούν τα έξοδα λειτουργίας του.

Η εναρκτήρια εκδήλωση

Κατά την εναρκτήρια εκδήλωση 20ού Φεστιβάλ Ολυμπίας στην Αμαλιάδα,  ο νέος πολυχώρος φιλοξένησε την  έκθεση φωτογραφίας «Ο άγνωστος λιμός, Αθήνα 1941-42», και την  εικαστική έκθεση «Land Art Cinema Project».

Στην έκθεση φωτογραφίας με θέμα «Ο άγνωστος λιμός, Αθήνα 1941-42» που εγκαινιάστηκε την Κυριακή το πρωί στον Πολυχώρο Πολιτιστικών Εκδηλώσεων του Δήμου Ήλιδας, οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν ένα σπάνιο φωτογραφικό υλικό που έφερε στο φως ο Στέλιος Κούλογλου, από τον λιμό που έπληξε την Αθήνα στη διάρκεια της ναζιστικής Κατοχής που αποτυπώνει τη μεγάλη πείνα και τις τραγικές συνέπειές της, κατά τον πρώτο χρόνο της γερμανικής Κατοχής στην Αθήνα.

Παράλληλα στον Πολυχώρο λειτουργεί και η εικαστική Έκθεση «Land Art Cinema Project», μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και ξεχωριστή έκθεση έργων τέχνης  που έχουν δημιουργηθεί με την καλλιτεχνική πρακτική της Land Art, που ασχολείται με τη δημιουργία εφήμερων έργων με υλικά της φύσης, με σεβασμό στο τοπίο και τους μετεωρισμούς του. Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα γης σε φωτογραφικές απεικονίσεις και ντοκιμαντέρ των δημιουργικών δράσεων που συνέβησαν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, Σύρο, Κόρινθο, Λουτράκι, Τήνο, Ωρωπό, Ζάκυνθο,  Αμαλιάδα, Πύργο, Ρόδο, Ερμιόνη, Βραυρώνα, Πεντέλη, Κίμωλο, Σέριφο, Αντικύθηρα και Κρήτη. Και οι δύο εκθέσεις θα διαρκέσουν μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου στον Πολυχώρο Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων  δήμου Ήλιδας.

Όπου κλείνει μια φυλακή, ανοίγει ένα σχολείο λένε… Στην Αμαλιάδα το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλύτερο θα λέγαμε. Και εκεί που άλλοτε υπήρχαν οι παλιές φυλακές της πόλης, σήμερα έχει δημιουργηθεί ένας πολυχώρος πολιτισμού, με εξαιρετικές προοπτικές όχι μόνο για το δήμο Ήλιδας, αλλά για την Ηλεία γενικότερα.

Η σκηνή του θεάτρου είναι αρκετά μεγάλη και με βάθος και διαθέτει όλες τις τεχνικές ανέσεις για τα σκηνικά και τον υπόλοιπο εξοπλισμό. Έχει άμεσα πρόσβαση σε δύο ανελκυστήρες που «βγαίνουν» στην πλάτη της σκηνής για κάθε χρήση. Ο χώρος του κοινού, είναι άνετος με καλής ποιότητας υλικά και εξαιρετική θέση θέασης όπου κι αν κάτσει κανείς. Πολύ καλά διαμορφωμένο το θεωρείο και μαζί τα δωμάτια που μπορούν να καλύψουν ανάγκες για τους τεχνικούς φωτισμού, ήχου και προβολής, ή ακόμα και για μεταφραστές. Φυσικά οι χώροι για το κοινό δεν τελειώνουν εδώ. Μόλις μπει κάποιος το κτίριο συναντά ένα εξαιρετικό φουαγιέ με επιπρόσθετους χώρους για πολλές χρήσεις. Το κτίριο διαθέτει τρία υπόγεια που καλύπτουν τις ανάγκες της διοικητικής υποστήριξης, των ηθοποιών και του ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού. Ιδιαίτερα στο τρίτο υπόγειο ένας μεγάλος χώρος μπορεί να στεγάσει τα σκηνικά, όσο μεγάλα κι αν είναι αυτά. Όσο για τα καμαρίνια, στο δεύτερο υπόγειο κάθε ηθοποιός μπορεί να έχει το δικό του, καθώς έχει κατασκευαστεί ένας αρκετά μεγάλος αριθμός, όπως και αίθουσα για τα κουστούμια.

Σε δηλώσεις του ο αντιδήμαρχος Σπύρος Τζουλέκης αναφέρθηκε στο μεγάλο αυτό έργο της πόλης, που ξεκίνησε και δημοπρατήθηκε επί θητείας του πρώην δημάρχου Γιάννη Λυμπέρη και υλοποιήθηκε από την παρούσα δημοτική αρχή.

«Αυτός ο πολυχώρος πολιτισμού έχει πολλές δυνατότητες, για το θέατρο, τη μουσική, τον κινηματογράφο, τα εικαστικά και πολλά άλλα. Είναι μεγάλο έργο και εξαιρετικό, που ολοκληρώθηκε σε χρόνο ρεκόρ και για αυτό είμαστε περήφανοι. Οι παλιές φυλακές αποτέλεσαν την αφορμή για το συνολικό έργο. Το κτίριο έχει πάρα πολλούς βοηθητικούς χώρους. Η σκηνή του θεάτρου είναι από τις πλέον σύγχρονες με μεγάλες δυνατότητες, που διαθέτει ακόμα και ασανσέρ. Μπορεί να κινούνται δέκα με δώδεκα σκηνικά από τους μηχανισμούς. Άμεσα θα δοθεί στο κοινό. Απομένει η διαμόρφωση του εξωτερικού χώρου και η σύνδεση με το δίκτυο ηλεκτροδότησης για να λειτουργήσει».

Να σημειώσουμε πως ο προϋπολογισμός του έργου ήταν 9,5 εκατ. ευρώ και κατασκευάστηκε με έκπτωση της τάξης του 52%, με εκπληκτικό ποιοτικό και αισθητικό αποτέλεσμα.

ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ OLYMPIA INTERNATIONAL FILM FESTIVAL AND YOUNG PEOPLE, ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΛΕΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΛΛΩΝ ΔΗΜΙΟΠΥΡΓΙΩΝ ΣΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟΥ.

Πηγή: https://www.protinews.gr/blog/stolidi-politismoy-tis-amaliadas

Ηλεία ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 05, 2017 08:58 ΠΜ

Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας: Η εναρκτήρια εκδήλωση στην Αμαλιάδα

by Eva Karanikola ·

Έκθεση Φωτογραφίας για τον μεγάλο λιμό της Αθήνας και Land Art Cinema Project στο νέο Πολιτιστικό Κέντρο

Εγκαινιάζονται το βράδυ της Κυριακής, κατά την εναρκτήρια εκδήλωση 20ού Φεστιβάλ Ολυμπίας στην Αμαλιάδα, η έκθεση φωτογραφίας «Ο άγνωστος λιμός, Αθήνα 1941-42», και η εικαστική έκθεση «Land Art Cinema Project». Οι εκθέσεις αυτές είναι οι πρώτες που φιλοξενούνται στο νέο Πολυχώρο Πολιτιστικών Εκδηλώσεων του δήμου Ήλιδας, ο οποίος θα ανοίξει για πρώτη φορά τις πόρτες του στο κοινό της πόλης και της περιοχής.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα, στην εναρκτήρια εκδήλωση που θα γίνει στο Cine Cinema και ώρα 20:00, ο δήμαρχος Ήλιδας Χρήστος Χριστοδουλόπουλος θα καλωσορίσει τους έλληνες και ξένους προσκεκλημένους, ο αντιπεριφερειάρχης Ηλείας και πρόεδρος του Φεστιβάλ Ολυμπίας Γιώργος Γεωργιόπουλος θα αναφερθεί στην πορεία του θεσμού από το 1997 έως σήμερα, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ολυμπίας, Δημήτρης Σπύρου θα παρουσιάσει το πρόγραμμα του φετινού Φεστιβάλ, ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου θα μιλήσει για το σπάνιο και άγνωστο φωτογραφικό ντοκουμέντο από τη ναζιστική κατοχή που συνέλεξε και έφερε στο φως και ο εικαστικός Τζίμης Ευθυμίου, θα αναφερθεί στην land art και στα έργα που φιλοτεχνήθηκαν το περασμένο καλοκαίρι σε διάφορους τόπου της Ελλάδας.

Επίσης θα παρουσιαστούν αποσπάσματα από τις ταινίες που λαμβάνουν μέρος στο διαγωνιστικό πρόγραμμα των ταινιών ντοκιμαντέρ (Kids and Docs) του Φεστιβάλ Ολυμπίας, θα παρουσιαστούν η Διεθνής Κριτική Επιτροπή και η Κριτική Επιτροπή των Παιδιών, θα γίνει η ειδική προβολή του ντοκιμαντέρ «Το σύνδρομο του Όμπερντορφ», του Wolfgang Landgreber (προέδρου της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής), ενώ θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό, παρουσία του σκηνοθέτη.

Λίγα λόγια για την έκθεση φωτογραφίας «Ο άγνωστος λιμός, Αθήνα 1941-42»

Θέμα της έκθεσης είναι ο λιμός που έπληξε την Αθήνα στη διάρκεια της ναζιστικής Κατοχής και αποτυπώνει τη μεγάλη πείνα και τις τραγικές συνέπειές της, κατά τον πρώτο χρόνο της γερμανικής Κατοχής στην Αθήνα.

Οι φωτογραφίες απεικονίζουν σκηνές με θύματα του λιμού αμάχους, κυρίως γυναίκες και παιδιά. Η έκθεση που βασίζεται σε πρωτογενές υλικό παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον περασμένο Μάρτιο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, από τον δημοσιογράφο και ευρωβουλευτή Στέλιο Κούλογλου, γνωρίζοντας συγκινητική αποδοχή. Μέσα από 40 φωτογραφίες, η έκθεση αποτυπώνει τις δραματικές συνέπειες του λιμού της Αθήνας και είναι ένας φόρος τιμής στους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς της πρωτεύουσας από την πείνα, αλλά και στους εκατοντάδες χιλιάδες που έχασαν τη ζωή τους στη διάρκεια της Κατοχής. Αποτελεί μια ευκαιρία για τους νέους και τους μαθητές, να έρθουν σε επαφή με αυτή την τραγική σελίδα της σύγχρονης ιστορίας μας που δεν έχει γίνει όσο γνωστή θα έπρεπε.

Λίγα λόγια για την εικαστική έκθεση «Land Art Cinema Project»

Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και ξεχωριστή έκθεση έργων τέχνης που έχουν δημιουργηθεί με την καλλιτεχνική πρακτική της Land Art, που ασχολείται με τη δημιουργία εφήμερων έργων με υλικά της φύσης, με σεβασμό στο τοπίο και τους μετεωρισμούς του. Στην έκθεση θα παρουσιαστούν έργα γης, ντοκουμέντα από έργα γης σε φωτογραφικές απεικονίσεις και ντοκιμαντέρ των δημιουργικών δράσεων που συνέβησαν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, Σύρο, Κόρινθο, Λουτράκι, Τήνο, Ωρωπό, Ζάκυνθο, Αμαλιάδα, Πύργο, Ρόδο, Ερμιόνη, Βραυρώνα, Πεντέλη, Κίμωλο, Σέριφο, Αντικύθηρα, Κρήτη.

Όλες οι δράσεις είναι αντικείμενο ενός ντοκιμαντέρ σε εξέλιξη, τα μέρη του οποίου υπογράφουν εν συνεχεία σκηνοθέτες και video artists. Και ενώ οι δράσεις συνεχίζονται και νέα έργα μέλλεται να γίνουν, όσα ανήκουν ήδη στο παρελθόν έχουν καταγραφεί με φωτογραφίες και video θα παρουσιαστούν στην Έκθεση Τεκμηρίων στην Αμαλιάδα. Διοργανώνεται επίσης καλλιτεχνικό εργαστήριο (worκshop) με real time καταγραφή.

Ο «Ορίζοντας Γεγονότων» είναι μια διαρκώς διευρυνόμενη παρέα περισσοτέρων των 300 εικαστικών, φωτογράφων, αρχιτεκτόνων, γλυπτών, λογοτεχνών, μουσικών και πολλών άλλων, μια Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρία που ιδρύθηκε το 2006 στην Ηλεία, με πολιτιστικές δράσεις σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Αύριο Κυριακή, ημέρα εγκαινίων της έκθεσης, στις 11π.μ, θα γίνει αρχικά θεωρητική προσέγγιση του φαινομένου της Land Art και συζήτηση γύρω από θέμα με εισηγητή τον εικαστικό Τζίμη Ευθυμίου. Επίσης μέσα στην επόμενη εβδομάδα θα πραγματοποιηθεί εργαστήριο Land Art με την καθοδήγηση της εικαστικού Αφροδίτης Σαρταμπάκου.

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου στον Πολυχώρο Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων δήμου Ήλιδας.

συνέχεια στην πηγή:

http://festival.culture.gr/%CF%86%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B2%CE%AC%CE%BB-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B7-%CE%B5/

Δεκέμβριος 4, 2017

Land Art, μια τέχνη χωρίς συμβατικό κάδρο

του Γιάννη Σχίζα

https://www.facebook.com/yiannis.schizas

Το κάδρο στη ζωγραφική - όπως  το πλαίσιο στη περφόρμανς - οριοθετεί την τέχνη  από την μη-τέχνη:  Όμως  και αυτό  συνιστά περίγυρο του έργου τέχνης και   βρίσκεται σε αλληλεπίδραση μαζί του. Η Χάρτα της Βενετίας του 1964 μιλάει  για το ευρύτερο «κάδρο» μιας  συγκεκριμένης τέχνης όπως  η αρχιτεκτονική, για έναν περίγυρο οιονεί καλλιτεχνικό και προστατευτικό της δημιουργίας. Σήμερα η τέχνη υπόκειται στην προστασία  των γκαλερύ, των μουσείων, των ιδιωτικών συλλογών, των εποπτευόμενων ή φυλασσόμενων σημείων στον ανοιχτό χώρο, όμως όλα αυτά έχουν μια παράπλευρη απώλεια: Η τέχνη εμπορευματοποιείται, διαμεσολαβείται,  αποκλείεται από το ευρύτερο  κοινό. Το προστατευτικό πλαίσιο αποδεικνύεται συχνά κλουβί, όπου δεσπόζει ο Μαικήνας, ο χορηγός, ο επιμελητής, ο «ανιδιοτελής» κριτικός, ο κονφορμιστής φιλότεχνος, ο κυνηγός επενδυτικών ευκαιριών…

Σ’ αυτή την εποχή των μεγάλων μετακινήσεων, των απεξαρτήσεων από τα στενά εδαφικά όρια, των διαστημικών ενοράσεων, κάποιοι θεωρούν  χαμένη υπόθεση τη ζεύξη της τέχνης με την εδαφικότητα, την αναζήτηση συναρτήσεων μεταξύ καλλιτεχνικής δημιουργίας, υπαίθρου και περιβάλλοντος. Όμως ο άπειρος χαρακτήρας της εδαφικότητας σε συνδυασμό με την άπειρη ευρηματικότητα του καλλιτέχνη δίνουν τρομερές ευκαιρίες για μια δημιουργίαin situ, ενδεχομένως ευάλωτη στους καιρούς αλλά πάντοτε αναπαράξιμη, φωτογραφίσιμη, βιντεοσκοπίσιμη.

25 χρόνια μετά τη Παγκόσμια Συνδιάσκεψη του Ρίο, 15.000 επιστήμονες σε  πρόσφατη διακήρυξή τους κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για μια περιβαλλοντική εξέλιξη καταστροφική και πιθανόν αναντίστρεπτη. Κι αυτό σημαίνει ότι περισσότερο από κάθε άλλη φορά, χρειαζόμαστε «κάτι» περισσότερο  από μια οικολογία γραφείου  και εγκεφαλικής  πολυπληροφόρησης:  «Κάτι»  που θα εμπεριέχει όχι την τυφλή στράτευση αλλά την   εμπνευσμένη καλλιτεχνική συνάντηση με  το συγκεκριμένο που συνιστούν οι τόποι - οι παραλίες, οι ουρανομήκεις ορίζοντες, το ανάγλυφο των βουνών, τα φυτά, τα ζώα, το τοπίο.

Στα πλαίσια της  ευρύτερης  κίνησης του «Ορίζοντα Γεγονότων», η Land Art δεν ενδιαφέρεται για  μορφές απλά έκκεντρες ή για καλλιτεχνικά καμουφλάζ του χώρου. Δεν σχεδιάζει  εικαστικώς ορθούς θύλακες  εντός της υπαίθρου. Δεν προσχωρεί σε  καλλιτεχνικές μόδες που φαινομενικά νεωτερίζουν αλλά απέχουν από τη ζωή.

Με τις μέχρι τώρα δράσεις της - στη Σύρο, στο Λουτράκι - προσδοκά τη λειτουργία της ως τέχνης που  δημιουργεί νέες διαστάσεις στο χώρο: Εκεί που αυτός καταναλώνεται από  συμβατικούς τουρίστες και ψιλοεξερευνητές, η Land Art εισφέρει αντιστάσεις  στην περιβαλλοντική εντροπία και στην απομάγευση.

Δημοσίευμα στο:

http://oikologein.blogspot.com/2017/11/land-art.html?fbclid=IwAR3UdsDr2PD6RuoiyIwXV_A2tYmiLWimAlqb83bzVW0LTadsqK1SEJD9lWE

Παρασκευή, 24 Νοεμβρίου 2017

8ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πελοποννήσου «Γέφυρες»

Το 8ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πελοποννήσου Γέφυρες θα πραγματοποιηθεί τη περίοδο 12-18 Οκτωβρίου σε Κόρινθο και Ναύπλιο.

Τιμούμε φέτος τον σπουδαίο Έλληνα σκηνοθέτη Κώστα Φέρρη με εκδηλώσεις στη Κόρινθο και στο Ναύπλιο και φιλοξενούμε  τον Bill Butler, θρυλικό διευθυντή φωτογραφίας στις ταινίες που όλοι ξέρουμε όπως Σαγόνια του Καρχαρία, Ρόκυ 2,3,4, Ο Νονός, Grease κ.ά., καθώς και τον βετεράνο δημοσιογράφο Bruno Chatelin, ιδρυτή του πρώτου και μεγαλύτερου διαδικτυακού τόπου για τα κινηματογραφικά φεστιβάλ filmfestivals.com.

Θα προβληθούν 70 ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους μυθοπλασίας και τεκμηρίωσης που θα ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό θεατή και επιλέχθηκαν από περισσότερες από 50 χώρες από τις 5 ηπείρους.

.................

Το Φεστιβάλ ξεκίνησε το 2008 κατά την διάρκεια των εορτασμών των 150 χρόνων από την ίδρυση της Νέας Κορίνθου. Είναι ουσιαστικά μια Γέφυρα προβολής της δημιουργίας της παγκόσμιας σύγχρονης Έβδομης Τέχνης με περιφερειακές προβολές και παράλληλες εκδηλώσειςσε επιλεγμένους χώρους Τέχνης στην Πελοπόνησο, σε συνεργασία με Δήμους, τοπικές αρχές και πολιτιστικούς φορείς.

.................

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΚΟΡΙΝΘΟΣ

..................

B) Παρασκευή 13 Οκτωβρίου – Κινηματογράφος Cineplex Flisvos, Kόρινθος.

19:00 – Έκθεση “Έργα Γης” – LAND ART CINEMA PROJECT με τον Ορίζοντα Γεγονότων – Δημοτικό Θέατρο Κορίνθου 13-18/10

Land Art με τον Ορίζοντα Γεγονότων

Special Guest o σκηνοθέτης Κώστας Φέρρης. Θα μιλήσει για το νέο βιβλίο του η “Αλχημεία του Σινεμά”

περισσότερα στην πηγή:

http://www.culturenow.gr/8o-diethnes-festival-kinimatografoy-peloponnisoy-gefyres/

10-10-2017 / 12:32

4 Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ζώων

Απόσπασμα από την απάντηση του αρχηγού των Ινδιάνων Σκουάμις στην πρόταση του Προέδρου Φραγκλίνου Πηρς (1854) για την αγορά μιας μεγάλης έκτασης:

«Η γη δεν ανήκει στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος ανήκει στη γη. Κάθε αμμουδερή ακρογιαλιά… Κάθε κομματάκι ομίχλης… Κάθε ξέφωτο στα σκοτεινά δάση. Στη μνήμη του λαού μου, κάθε βούισμα εντόμου, είναι ιερό. Είμαστε κομμάτι της γης και αυτή πάλι ένα κομμάτι από μας. Οι χυμοί που τρέχουν μέσα στα δέντρα μεταφέρουν τις μνήμες του ερυθρόδερμου ανθρώπου. Τα ευωδιαστά λουλούδια είναι αδελφές μας. Το ελάφι, το άλογο, ο μεγάλος αετός είναι τ’ αδέλφια μας. Οι απότομες, ψηλές κορυφές, τα καταπράσινα λιβάδια, η ζεστασιά του αλόγου, ο άνθρωπος, όλα ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Καταλαβαίνει λοιπόν τι μας ζητάει ο Μεγάλος Αρχηγός της Ουάσινγκτον όταν μας παραγγέλνει ότι θέλει  ν’ αγοράσει τη γη μας;»

από FB: Yiannis Schizas 4 Οκτωβρίου 2017 · 

Ψυχή στην ψυχή
της Σοφίας Σιδηροπούλου

Έφυγε ο Αύγουστος και άφησε ενα σακίδιο δώρο στον Σεπτέμβρη.

Επανω στο σακίδιο ενα σορτσάκι κι ένα φανελάκι.

Πήρε ο Σεπτέμβρης και το άνοιξε, σκόρπισαν εξω
οι ζεστές μέρες που περίσσεψαν του Αυγούστου και τις παράτησε στόν αντικαταστάτη του.

Απο ψηλά η πανσέληνος έπιασε ενα σύννεφο βεντάλια και το κουνουσε πέρα δώθε να δροσιστεί.

Άνοιξα την μπαλκονοπορτα και στριφογυρισα στο κρεβάτι μου.

Ο 768 αρνιόταν επίμονα να περνάει εμπόδια για να κοιμηθώ και αναγκαστηκα να το κάνω εγώ έτσι που κάποια στιγμη αισθάνθηκα να χαλαρωνω.
Κάτι σαν ανεμιστήρας ψηλα απο το ταβάνι, ανακατευε τον πηχτό ζεστό αέρα και πετάχτηκα γιατί συνοδευόταν και απο ενα λευκό φως.
- Μα σε άφησα στη Σύρο ψυχή
- Είμαι παντού, είπε και κούνησε τα μεγάλα άσπρα της φτερά. Έλα ανέβα στα φτερά μου
- Ξέρω, είπα, το μέσον που με πηγαινει στο φεγγαρι αλλάζει κάθε φορά.
Ξάπλωσα στο σώμα της και άρχισε να μεγαλωνει η Πανσέληνος δείγμα οτι πετούσαμε πρός τά κεί.
Όλο το πέτρινο σώμα της ψυχής έχασε μονομιάς το βάρος του μαζί και το δικο μου σώμα.

Λαφρωσε η ψυχή μου και δεν ξεχώριζε πιά απ την ψυχή. Ψυχή στήν ψυχή. Τα φτερά της, με αμυδρά γαλάζια στίγματα κάτασπρα στην τεράστια επιφάνεια τους σαν το γάλα. Κάτασπρα σάν το γάλα. Σάν το γάλα. Το γάλα. Γάλα...
Στο μικρό κουζινακι, έχει πέσει το σούρουπο και οι σκιές έχουν μεγαλώσει, η μητέρα ανάβει την λάμπα και ξανακάθεται στον αργαλειό, η φλοκάτη που υφαίνει κατάλευκη.

Στο πετρογκαζ βράζει το γάλα και η γλυκιά του μυρωδιά έχει ποτίσει την ατμόσφαιρα.
Είμαστε καθισμένα στο τραπέζι και περιμένουμε να κρυώσει το γάλα, η αθώα, εγώ και ο Ταρζάν.

Η γιαγιά βάζει το γάλα στα πιάτα μας και τελετουργικά μοιράζει το καϊμάκι. Μια κουταλιά στην αθώα μια σε μένα και δυο στον Ταρζάν.

Η συνηθισμένη διαμαρτυρία της αθώας και εμού γιατί σ αυτον δυο; και η συνηθισμένη απάντηση της γιαγιάς: - αυούτος αγουρος εν (αυτός είναι αγόρι)
Σήμερα εβρασα γάλα, αληθινό γάλα σαν εκείνο που όταν το βραζαμε μύριζε το κουζινακι μας ζωή!!. Κράτησα το καϊμάκι, το κράτησα, σκέφτηκα οτι οι ψυχές μπορεί να έχουν ανάγκη απο το λευκό του και απο την γλύκα του και απο τις αναμνήσεις.
Το κράτησα για σένα... ψυχή στην ψυχή

από FB: Sofia Sidiropoulou-Karageorgou 7 Σεπτεμβρίου 2017 · Ναύπακτος

Ενώ εσείς εργαζόσασταν ή χαλαρώνατε ή συζητούσατε, το Τρίτο Μάτι σας ακολουθούσε...

Συγχαρητήρια για τα έργα σας χάρη στα οποία σας γνώρισα καλύτερα..και ένα Μεγάάάλο Ευχαριστώ στον αγαπημένο φίλο τζιμης ευθυμιου που χωρίς αυτόν δεν θα είχα την τιμή να ζήσω το Land Art και όλους τους LandΆρτες!!!!!

Από Καρδιάς για όλους εσάς που με αγκαλιάσατε!!!!!!

από FB: Η Lizzy Jones πρόσθεσε 138 φωτογραφίες στο άλμπουμ Το LandΆρτικο και το τρίτο σας Μάτι...2 Σεπτεμβρίου 2017 · 

Περί γειωμένης τέχνης

του Γιάννη Σχίζα

https://www.facebook.com/yiannis.schizas

H γειωμένη τέχνη (Land Art) δικαιώνει το όνομά της μόνο ως τέχνη που δεν είναι  απογειωμένη σε ασάφειες και γενικότητες. Είναι μια τέχνη ελευθέρας βοσκής, μακριά από τις στρούγκες των γκαλερύ και των "μαικήνων" που ουσιαστικά ιδιωτικοποιούν τη δημιουργία και την κρατούν εσώκλειστη στις ιδιωτικές συλλογές τους. Είναι μια τέχνη υπαίθρια, κάθε άλλο παρά ερμητικά κλειστή - όπως κάποιες αρχαιολογικές περιοχές από τους αρχαιολόγους. Είναι  εκτεθειμένη στους καιρούς και στην αποσάθρωση, πλην όμως δεν είναι μια δραστηριότητα  του ποδαριού  ή  επιπόλαια. Είναι ή μπορεί να γίνεται μια τέχνη που  δημιουργεί νέες διαστάσεις στο χώρο: Εκεί που αυτός καταναλώνεται από  συμβατικούς τουρίστες και ψιλοεξερευνητές, η Land Art είναι σε θέση να ανθίσταται στην εντροπία και στην απομάγευση , συνεισφέροντας  νέους πόλους ενδιαφέροντος.

Παρουσιάζω εδώ τρία πεδία δυνατοτήτων επιτόπιας τέχνης  από την πρόσφατη εμπειρία μου : Η μια από τον άνω ρου του Αχελώου, η άλλη από το Λειβαδάκι της Φολέγανδρου, η τρίτη από μια περιοχή πέτρινων φραγμάτων στη Σίκινο, όπου και ένας ενδιαφέρων γεωσχηματισμός.. Θεωρώ το εγχείρημα της Σύρου (28-30 Αυγούστου) μια καλή προπονητική και παραγωγική αφετηρία για την ομάδα του ΟΡΙΖΟΝΤΑ, και μάλιστα σαν  κάτι που θα μπορούσε να έχει συνέχεια, με  νέους χώρους και μιμητές. Πάντως  θα περίμενα περισσότερη συζήτηση και εμβάθυνση στο επίμαχο πρόβλημα μέσα σε συνθήκες δύσκολης επιβίωσης, όπου δεσπόζει το λατινικό γνωμικά: PRIMUM VIVERE DEINDE PHILOSOPHARE(Πρώτα το ζην και μετά το φιλοσοφείν). Και ποιό είναι αυτό; Μα φυσικά ,είναι  η όσμωση  τέχνης και κοινωνίας, η ενσωμάτωση του καλλιτεχνικού πνεύματος στη γενική παιδεία. Είναι  η έξωση του ελιτισμού και των ιερατείων, είναι η αποβολή κάθε ποιμαντορικού πνεύματος απέναντι στο "πόπολο", είναι η συμμετοχή και η συστράτευση.

Δημοσίευμα στο:

https://oikologein.blogspot.gr/2017/09/blog-post.html

Σάββατο, 2 Σεπτεμβρίου 2017

από FB: Kosmas Lilikakis‎Syros Land Art Project 2017 29 Αυγούστου 2017 στην περιοχή Syros · 

Anna Maria Hadjistephanou 30 Αυγούστου 2017 · Ermoúpolis · 

ΓΕΩΤΕΧΝΗ

από FB: Ο χρήστης τζιμης ευθυμιου κοινοποίησε μια φωτογραφία. Διαχειριστής · 29 Αυγούστου 2017 · 

Κιμων Αξαόπουλος 29 Αυγούστου 2017 · 

Η αίσθηση του τόπου: Δημιουργώντας ένα καλλι-τεχνικό τοπίο στο νησί της Σύρου, των Κυκλάδων

Μία επιμελητική δήλωση με αφορμή την δράση Land Art Project - Syros 2017, 28-29-30/8

του Δρ. Κωνσταντίνου Β. Πρώιμου

Η Land Art (Τέχνη της Γης) είναι ουσιαστικά ένα Αγγλο-Aμερικανικό φαινόμενο που χρονολογείται στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα στο πλαίσιο των πειραματισμών της εννοιολογικής τέχνης που κορυφώθηκαν κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης εκείνης δεκαετίας. Η Land Art είχε να κάνει με την αυξανόμενη εναντίωση στην εμπορευματοποίηση της τέχνης, καθώς και με την ανάγκη να επιστρέψει η τέχνη στη πρωταρχική της προέλευση στο φυσικό περιβάλλον, σε αντίθεση με τις αστικές περιοχές στις οποίες είχε κατά κύριο λόγο αναπτυχθεί. Αυτή η επιστροφή στον κόσμο της υπαίθρου ταυτίζεται με την ταυτόχρονη αναζήτηση της αυθεντικότητας, καθώς και με μια αυξημένη επίγνωση της οικολογίας που διαπερνούσε τα έργα των – Richard Long και Robert Smithson και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού

Το πείραμα της Σύρου λαμβάνει χώρα πολλά χρόνια μετά την ταραχώδη δεκαετία του εξήντα και φυσικά φέρει τη μνήμη και τη συνείδηση των γεγονότων των χρόνων αυτών. Το πείραμα της Σύρου λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα, που δεν έχει παράδοση της Τέχνης της Γης ή καλλιτέχνες του είδους αυτού, εκτός από το μνημειώδες έργο του 1997 Desert Breath, από την ομάδα τέχνης D. A. ST που απαρτίζεται από τις Δανάη Στράτου, Αλεξάνδρα Στράτου και τη Στέλλα Κωνσταντινίδη στην έρημο Σαχάρα, στην Αίγυπτο. Ωστόσο, το κίνητρο πίσω από τους παραπάνω από σαράντα καλλιτέχνες που συμβάλλουν στο πείραμα της Σύρου δεν είναι να παραχθεί ένα έργο μνημειακής κλίμακας, αλλά να δημιουργηθεί η αίσθηση του τόπου ή ενός εικαστικού τοπίου, στο παραθαλάσσιο κτήμα των 12.000 τετραγωνικών μέτρων που έχει προσφερθεί για τη συγκεκριμένη δράση. Οι προσκεκλημένοι καλλιτέχνες από όλη την Ελλάδα που συμμετέχουν στη δράση, πολλοί εκ των οποίων ανήκουν στην ομάδα του Ορίζοντα Γεγονότων, συντονίζονται από την ερευνητή επιμελήτρια Αγγελική Μπρισνόβαλη (Angela Brisnovali) και εμπνέονται από αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι γης στη Σύρο, ακριβώς απέναντι από τον πρώτο φάρο της Ελλάδας, απ’ όπου βλέπει κανείς την Τήνο, τη Μύκονο και την Πάρο. Βρίσκεται εκεί στη μέση του Αιγαίου, γεμάτο με ιστορικές και αρχαίες αναμνήσεις από διάφορους πολιτισμούς, εκεί όπου καλλιτέχνες θα προσπαθήσουν να εμποτίσουν το φυσικό χώρο και να δημιουργήσουν ένα καλλιτεχνικό τοπίο, δηλαδή μια διευρυμένη αίσθηση του τόπου που μπορεί να ενσωματωθεί σαν ένα σύνθετο σύνολο στην εποπτεία του θεατή. Η ιδέα είναι ότι πολλές από τις καλλιτεχνικές παρεμβάσεις θα δημιουργηθούν για το συγκεκριμένο χώρο και θα περιλαμβάνουν όλα τα μέσα: γλυπτική, ζωγραφική, εγκαταστάσεις, παραστάσεις και άλλες μορφές καλλιτεχνικής παρέμβασης που μπορούν να ενσωματωθούν στο περιβάλλον. Όλες οι παρεμβάσεις-έργα θα παραμείνουν εκεί, εκτεθειμένα στα στοιχεία της φύσης, τον ήλιο, τον άνεμο, τη γη και το νερό. 

Μπορούν οι καλλιτέχνες να δημιουργήσουν μια αίσθηση τόπου σε ένα ερημικό κτήμα όπου δεν υπάρχει άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα; Αυτό είναι σίγουρα το στοίχημα και έχει να κάνει με το να δώσουν στο μέρος ένα σημαντικό σκοπό, μεταμορφώνοντάς το σε τόπο που έχει ενδιαφέρον για τους ανθρώπους αλλά που επίσης δείχνει τι είναι σημαντικό γι αυτούς. Το έργο στο σύνολό του έχει μια αμεσότητα που είναι σίγουρα πολύ ελκυστική τόσο για τους καλλιτέχνες όσο και για το κοινό, καθώς δεν διαμεσολαβείται από τα θεσμικά όργανα του καλλιτεχνικού κόσμου, όπως γκαλερί, μουσεία, τους κριτικούς και τα συναφή. Ό, τι γίνεται στο οικόπεδο προβάλλεται αμέσως μπροστά στα μάτια αυτών που το παράγουν και συμμετέχουν σε αυτό, ακριβώς όπως οι τελετές του παρελθόντος λάμβαναν χώρα σε ένα συγκεκριμένο χρόνο και τόπο και αφορούσαν άμεσα όλους εκείνους που συμμετείχαν σε αυτές, προσφέροντάς τους την αίσθηση του ανήκειν, ενός κοινού σκοπού και την άρθρωση των σημαντικών αξιών που δεσμεύουν τα μέλη της κοινότητας μεταξύ τους. Γίνεται φανερό ότι το κυρίαρχο μέλημα πίσω από τη δράση Land Art της Σύρου, είναι ακριβώς αυτή η κοινότητα και πώς θα καθιερωθεί εκ νέου και θα αποκτήσει αυτή την αυθεντική και φρέσκια ματιά επάνω στα πράγματα που τόσο απεγνωσμένα χρειάζεται η υπερκορεσμένη με τέχνη εποχή μας.

από FB: Angela Brisnovali Διαχειριστής · 27 Αυγούστου 2017 · 

https://www.facebook.com/groups/1367929656595423/permalink/1434291693292552/

Syros Land Art Project: 44 καλλιτέχνες από ολόκληρη την Ελλάδα σε διάδραση με τη Συριανή γη και τα υλικά της - Δημιουργία ενός ανοιχτού μουσείου στη φύση - Μια συνεργασία του Ορίζοντα Γεγονότων με τον Πολυχώρο Πολιτισμού & Δημιουργίας Σύρου

Συντάκτης: Αντώνης Μπούμπας

Τον τρόπο με τον οποίο παράγεται ο πολιτισμός στις Κυκλάδες και ιδιαίτερα στο νησί της Σύρου, εδώ και χιλιάδες χρόνια, φιλοδοξεί να αναδείξει ένα πρωτότυπο πρότζεκτ, βασισμένο στη διάδραση καλλιτεχνών με τη γη και τα υλικά της.

Το “Syros Land Art Project”, που διοργανώνεται από την Εικαστική Πλατφόρμα «Ορίζοντας Γεγονότων» σε συνεργασία με τον Πολυχώρο Πολιτισμού & Δημιουργίας Σύρου αποτελεί μια ελεύθερη εικαστική παρέμβαση σε τοπίο παραθαλάσσιας περιοχής του νησιού και συγκεκριμένα στην τοποθεσία Καλαμίσια.

Σαράντα τέσσερις καλλιτέχνες από όλη την Ελλάδα θα κατασκευάσουν τους δικούς τους κόσμους σε προσφερόμενο ιδιωτικό χώρο 11 στρεμμάτων, 50 μ. Χ 200 μ., που συνορεύει με τον περιφερειακό δρόμο και με τη θάλασσα- βραχώδη ακτή.

Η τοποθεσία έχει επιλεγεί για την αξία της ως αυθεντικής κυκλαδίτικης φυσικής ομορφιάς και για την μορφολογία του εδάφους της ως παραθαλάσσιου τοπίου χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση.

Χρήση μικτών μέσων και φυσικών υλικών

Στόχος του πρότζεκτ, που θα πραγματοποιηθεί από 28 έως 30 Αυγούστου, είναι η δημιουργία εφήμερων έργων, τα οποία θα δημιουργηθούν επιτόπου με σεβασμό στη φύση και το τοπίο της. Τα έργα κινούνται στους άξονες της land art, γλυπτικής, κατασκευές, installation - site specific art και performance και θα παραμείνουν στο σημείο όπου παράχθηκαν, με στόχο να λειτουργήσει η περιοχή ως ένα είδος ανοιχτού ελεύθερου μουσείου. Ωστόσο, θα υπάρχει μέριμνα να μεταφερθούν σε κάποια μορφή (π.χ. ψηφιακή, πολλαπλά, φωτογραφία…) σε εσωτερικό εκθεσιακό χώρο.

Οι δράσεις με συντονίστρια την εικαστικό και διδάσκουσα στο Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Αγγελική Μπρισνόβαλη θα καταγραφούν με προοπτική παρουσίασης και μιας δημιουργίας ενός εικαστικού χάρτη. Οι καλλιτέχνες θα κάνουν χρήση μικτών μέσων (όπως φυσικού και τεχνικού φωτισμού, ήχου, βίντεο, φωτογραφίας κτλ), καθώς και των διαθέσιμων φυσικών υλικών που βρίσκονται διάσπαρτα στο χώρο (όπως πέτρες, χώμα, νερό, ξύλα) σε οποιονδήποτε συνδυασμό επιθυμούν. Η δράση δεν αποκλείει τη χρήση διαφορετικών υλικών που μπορούν να αγοραστούν για να υποστηρίξουν το σχεδιασμό του κάθε πρότζεκτ (όπως γύψος, άμμος, ξύλα) ή απλά την ανακατάταξη των υλικών που υπάρχουν επιτόπου.

Κατασκευή 44 διαφορετικών κόσμων

Με την αφορμή της συνεύρεσης και διάδρασης των εικαστικών οι οποίοι θα εργαστούν ταυτόχρονα στο χώρο του κτήματος για 3 ημέρες, δίνεται επίσης και η ευκαιρία για τη δημιουργία ελεύθερων συνεργασιών σε ομάδες.

Συμμετέχοντες Κατασκευαστές κόσμων για τη Σύρο είναι οι καλλιτέχνες: Αγγελική Μπρισνόβαλη (σε συνεργασία με τον Σύλλογο Ερασιτεχνών Αλιέων Σύρου), Άννα Μαραγκού, Άννα-Μαρία Χατζηστεφάνου, Αφροδίτη Καραμανλή, Βασιλική Σοφρά, Βάσω Τερψοπούλου, Γιάννης Μπέσκος, Γιολάντα Ζιάκα, Giorgos Yajam, Γιώργος Μπουζούνης, Γιώργος Χουρχούλης, Δέσποινα Πανταζή, Eileen Botsford Mmc, Ειρήνη Χατζηδημητρίου, Ελπίδα Γαδ, Ευάγγελος Βαλιάντζας, Κατερίνα Κασσαβέτη, Κατερίνα Κρεμασιώτη, Κατερίνα Ριμπατσιού, Κίμων Αξαόπουλος, Κοσμάς Λιλικάκης, Κύρα Αλιγιζάκη, Κωνσταντίνα Παρασκευοπούλου, Λυδία Μαργαρώνη, Μάνια Μαράτου, Μαρία Αργυρακοπούλου, Μαρία Δουκάκη, Μαρία Πάστρα, Μαρία Παλαιολόγου, Μυρτιά Hellner, Niki Grillakis, Παναγιώτης Καλούδης, Rachel Gozian, Σοφία Σιδηροπούλου, Τάσος Μπαμπάσης, Τάτη Δουβανά, Τζίμης Ευθυμίου, Vena Naskrecka.

Από άλλους τόπους, συμμετέχουν οι: Έλλη Χούσου Μωραΐτη (Ωρωπός), Εριέττη Τσεκούρα (Ερμιόνη), Κωνσταντίνα & Κλειώ Μπολιεράκη (Παλαιόχωρα Κρήτης), Μαρία Κουλοβασιλοπούλου (Ζάκυνθος), Maro Michalakakos (Μυτιλήνη).

Αναζήτηση της αρμονίας του ανθρώπου με τη φύση του

Όπως υπογραμμίζεται, η Land Art είναι μια περιοχή αμφισβήτησης στην Ιστορία της Τέχνης, σε απόσταση από την εμπορευματική διαδικασία και ίσως σε ικανή απόσταση από τον εγωισμό του έργου τέχνης και του ίδιου του καλλιτέχνη.

Εδώ το έργο καλείται ν’ ακολουθήσει τη Φύση. Να την αναγνώσει και να διδαχτεί από αυτή, μέχρι να απορροφηθεί από το χρόνο μέσω της φυσικής του μετάλλαξης.

Η εφήμερη χειρονομία παίρνει χαρακτηριστικά διάρκειας, μέσα από τη συγκινησιακή ένταση του αποτυπώματος που αφήνει και συνεπικουρούμενη από την τέχνη του αρχείου. Το έργο μπορεί να είναι όχημα κριτικής απέναντι στην καταστροφή του Περιβάλλοντος. Μπορεί ν’ αναδεικνύει τη μνήμη ή τη μυθολογική τελετουργία του τοπίου.

Σίγουρα, αναζητά την αρμονία του Σύγχρονου Ανθρώπου με τη φύση του, που έχει διαταραχτεί και σημαίνοντας εικαστικά τον τόπο, συμβάλλει στη δημιουργία ενός αλλού Χάρτη, φαντασιακού κι έτσι ουσιαστικά πραγματικού, όσο η ίδια η πραγματικότητα.

Μελλοντικές συνεργασίες με άλλα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα

Το «Syros Land Art Project» αποτελεί μια ιδέα της Αγγελικής Μπρισνόβαλη, η οποία σχετίζεται με τα ερευνητικά ενδιαφέροντά της και τις εργασίες της στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Στο προσεχές εξάμηνο, η καθηγήτρια και εικαστικός μαζί με φοιτητές και ενδιαφερόμενους καλλιτέχνες θα μελετήσουν τα αποτελέσματα του πρότζεκτ, θα οδηγηθούν σε συμπεράσματα και στη συνέχεια, θα σχεδιάσουν και θα οργανώσουν επόμενες δράσεις σε συνεργασία με άλλα πανεπιστήμια της χώρας και του εξωτερικού.

Επίκεντρο της έρευνας είναι ο Κυκλαδίτικος τόπος και πολιτισμός. «Μας ενδιαφέρει να κοιτάξουμε τον τρόπο με τον οποίο συνεχίζουν οι Κυκλάδες και ιδιαίτερα το τοπίο της Σύρας να εμπνέουν τον πολιτισμό στον άνθρωπο για την πραγματοποίηση δράσεων που προσφέρουν ένα καλλιτεχνικό αποτέλεσμα με διάρκεια»,σημειώνει στην «Κοινή Γνώμη» η κ. Μπρισνόβαλη.

Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στη δράση θα κατασκευάσουν στη γη ένα είδος κόσμου, στον οποίο ο επισκέπτης θα νιώσει διαφορετικά γι’ αυτόν τον τόπο. Τα έργα αφορούν στην εμπειρία του θεατή και αποτελούν ένα είδος γλυπτικής του ευρύτερου πεδίου που είναι το Κυκλαδίτικο πεδίο.

Το σημείο γειτνιάζει, από τη μία πλευρά, με τη θάλασσα και από την άλλη με το δρόμο, καθιστώντας εύκολη την πρόσβαση του κοινού. «Ο κόσμος μπορεί να παρκάρει για να έρθει να μας δει, να γυρνάει από καλλιτέχνη σε καλλιτέχνη, να ρωτάει και να συνομιλεί μαζί του, να φωτογραφίζει, να βιντεοσκοπεί και να πάει να κολυμπήσει, αν το επιθυμεί», κατέληξε η συντονίστρια της δράσης.

Με τη σειρά της, η υπεύθυνη του Πολυχώρου Πολιτισμού & Δημιουργίας Σύρου, Ελπίδα Γαδ σημείωσε πως η Land Art αποτελεί ένα είδος τέχνης, που δεν έχει αναπτυχθεί αρκετά στην Ελλάδα συγκριτικά με άλλες χώρες της Ευρώπης όπου κατά τις δεκαετίες 80’-90’ ήταν αρκετά διαδεδομένο. Η ιδέα για την πραγματοποίηση μιας τέτοιας δράσης στο νησί της Σύρου πέρασε στο στάδιο της υλοποίησης με προτροπή της Αγγελικής Μπρισνόβαλη μαζί με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Δημοσίευμα στο:

http://www.koinignomi.gr/news/politismos/eikastika/2017/08/24/dimioyrgia-enos-anoihtoy-moyseioy-sti-fysi.html

Πέμπτη, 24 Αυγούστου, 2017 - 06:17

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ 

Land Art-ΒΛΥΧΑΔΑ 

Μεσημερι και Ηλιοβασιλεμα

από FB: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΣΚΟΣ 18 Αυγούστου 2017 · 

Επιδάφια τέχνη 

του Γιάννη Σχίζα

https://www.facebook.com/yiannis.schizas

Το καλοκαίρι είναι γενικώς μια εποχή πιό οικολογική, πιο καλλιτεχνική,  πιο ελευθεριάζουσα και  νεωτερίζουσα. Οι αισθητικές κρίσεις για τη μορφολογία της υπαίθρου και των κατασκευών δίνουν και παίρνουν, τουλάχιστον από αυτούς που εκτός από νοημοσύνη διαθέτουν και  διακοπές - και που δεν αποτελούν παραπάνω από το 47% του πληθυσμού, σύμφωνα με εκτίμηση της Eurostat.  Σε  αυτή την "τάξη πνευμάτων" το κιτς είναι επόμενο να εκτίθεται σε ποικίλες κριτικές. Έχω υπόψη μου ένα "θαλασσοκένταυρο" σε παραλία  της Νότιας Εύβοιας, που είναι τόσο σχετικός με το  περιβάλλον όσο  μια γοργόνα λαξευμένη στα κορφοβούνια της Πίνδου: Δοθέντος ότι και οι δυο αυτές ζεύξεις - άνθρωπος και άλογο, άνθρωπος και ψάρι - είναι αρχαϊκές φαντασιώσεις που ενδημούν σε ειδικά σκηνικά.....

Φυσικά το ωραίο διαθέτει μια υπερβατικότητα και μπορεί να καινοτομεί στο υπαίθριο ή στο αστικό περιβάλλον, δεν μπορεί όμως να μην συναρτάται μαζί τους.

Η αισθητική παρέμβαση στον ανοιχτό χώρο είναι μια σημαντική λειτουργία, που αλληλεπιδράται με την κίνηση των πεζών: Η αισθητική διεγείρει  την παρουσία των πεζών, οι πεζοί προκαλούν  διαρκή ανάταση της αισθητικής. Τον σύνδεσμο αυτό διαταράσσει μόνο ο βανδαλισμός και η ανοχή του. Στην Ελλάδα η παρουσίαση του κιτς από το περιοδικό ΑΝΤΙ  δεν αποτέλεσε μια ελιτίστικη τρομοκρατία εναντίον της κακογουστιάς αλλά μια φωνή αισθητικής διαπαιδαγώγησης, που σχετικά  αποσιωπήθηκε  από τη "διαπασών" της γκλαμουριάς.

Αλλού  οι  αισθητικές παρεμβάσεις ανοιχτού χώρου  έχουν  αυξανόμενη παρουσία. Ανθολογώ  εδώ δυο από αυτές, μια επιδάφια και μια υπεδάφια: Στην πρώτη ανήκει η διακόσμηση ενός συγκεκριμένου  ιρλανδικού οδοστρώματος  από τον Edgar Mueller, στη δεύτερη ανήκει η διακόσμηση  ενός  σπηλαίου στο Νέο Μεξικό  των ΗΠΑ από τον γλύπτη Ra Paulette.

Σε μια χώρα γενικώς "ξηροθερμική", η προτίμηση του γκαζόν από διάφορους κατόχους εξοχικών υποδηλώνει κυρίως ένα σύμπλεγμα ταξικής υπεροχής και δευτερευόντως μια τάση επιδάφιας υπέρβασης της κλιματικής ιδιαιτερότητας της χώρας... Η τάση αυτή προκάλεσε την κριτική  της  αρχιτεκτόνισας Σταυρούλας Κατσογιάννη, αναφορικά με τον  λόφο του αστεροσκοπίου, όπου ο Αργεντινός σχεδιαστής προτίμησε ακόμη και τη φύτευση καλαμποκιών σε  νεοφερμένο έδαφος,  θίγοντας την ιστορικότητα του χώρου...

Στη Σύρο μια καλλιτεχνική ομάδα γνωστή ως   "Ορίζοντας Γεγονότων" οργανώνει στις 28-30 Αυγούστου  έκθεση "Επιδάφιας τέχνης" ( Land Art) με επιτόπια υλικά,  που φιλοδοξεί - πέρα από την προβολή εκθεμάτων - να προκαλέσει και κοινωνικό διάλογο. Μακάρι να προκόψουν και τα δυο - καλλιτεχνική παραγωγή  και καλλιτεχνική αναζήτηση  της ευρύτερης κοινωνίας...  

Δημοσίευμα στο:

http://oikologein.blogspot.gr/2017/08/blog-post_11.html

Παρασκευή, 11 Αυγούστου 2017

Land Art ειναι μια περιοχη αμφισβητησης στην Ιστορια της Τεχνης, σε αποσταση απ την εμπορευματικη διαδικασια. Ακομα σε αποσταση ικανη απ τον εγωισμο του εργου τεχνης-της περσονας του Καλλιτεχνη. Εδω το εργο καλειται ν ακολουθησει τη Φυση, να την αναγνωσει κ να διδαχθει απ αυτην. Κατοπιν θα απαλειφθει απ το χρονο κ τη φυσικη μεταλλαξη, θα απορροφηθει. Μεσα της αναδιαπραγματευεται η εννοια του χρονου. Η εφημερη χειρονομια παιρνει χαρακτηριστικα διαρκειας μεσα απ τη συγκινησιακη ενταση του αποτυπωματος που αφηνει κ με τη βοηθεια της τεχνης του αρχειου. Μπορει να ειναι οχημα της κριτικης απεναντι στην καταστροφη του Περιβαλλοντος. Μπορει ν αναδεικνυει τη μνημη κ τη μυθολογικη τελετουργια του τοπιου. Αναζητα την αρμονια του Συγχρονου Ανθρωπου με τη φυση του, που εχει διαταραχθει. Σημαινοντας εικαστικα τον τοπο, συμβαλει στη δημιουργια ενος αλλου Χαρτη φαντασιακου αρα πραγματικου ουσιαστικα, οσο κ η πραγμαγικοτητα.

από FB: Ο χρήστης τζιμης ευθυμιου κοινοποίησε μια δημοσίευση. Διαχειριστής · 8 Αυγούστου 2017 · 

Από την περσινή έκθεση στην Κίμωλο : ''Γη Ξηρά''

https://web.facebook.com/%CE%95%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%83%C…/…

από FB: Elpida Gad Διαχειριστής · 6 Αυγούστου 2017 · 

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ-ΒΛΥΧΑΔΑ 

Land Art στον τοπο που ηταν καποτε δικος μας (Γ.ΣΕΦΕΡΗΣ)

από FB: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΣΚΟΣ 5 Αυγούστου 2017 · 

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ

Land Art (πετρα πικρη, δοκιμασμενη, αγερωχη ζητησες πρωτομαστορα)

από FB: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΣΚΟΣ 4 Αυγούστου 2017 · 

α, να ενας landαρτης!

από FB: Ο χρήστης τζιμης ευθυμιου κοινοποίησε μια φωτογραφία. Διαχειριστής · 1 Αυγούστου 2017 · 

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ
Δοξολογωντας τα πουλια στο γαλαζιο
(Land Art Αγρότη Καλλιτέχνη). Φωτο Γιάννης Μπέσκος
https://www.facebook.com/profile.php?id=100001610705377

από FB: τζιμης ευθυμιου Διαχειριστής · 1 Αυγούστου 2017 · 

Τζίμη αυτό είχες στο μυαλό σου για τον μπλε κύκλο της αφίσας;

από FB: Lydia Margaroni 26 Ιουλίου 2017 · 

Ενα παιδι που τα φυλαει 

κρυβει το προσωπο του
αναμεσα στα χρωματα
κρυβει το προσωπο του
αναμεσα στις πετρες
που γλυφει ο χρονος
ετσι που απολιθωμα
προσωπο και πετρες
να μην ξερεις
ποιος τα φυλαει

Μανη 2017
φωτογραφία-card postal Γιώργος Χασανάτος
(προέκταση πάνω σε πέτρες Ιώ)

από FB: Io Armata 18 Ιουλίου 2017

Οι προσεχείς αποστολές του Ορίζοντα θα είναι παραθαλάσσιες, οπότε, συντονιστείτε!

Η καλλιτεχνική γη, (land art) ή η τέχνη της γης είναι ένα καλλιτεχνικό κίνημα στο οποίο το τοπίο και το έργο τέχνης είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Είναι επίσης μια μορφή τέχνης που δημιουργείται στη φύση, χρησιμοποιώντας φυσικά υλικά όπως χώμα, βράχο (πέτρινο βράχο, πέτρες), οργανικά μέσα (κορμούς, κλαδιά, φύλλα ) και νερό με εισαγόμενα υλικά όπως σκυρόδεμα, Ασφάλτου ή ορυκτών χρωστικών ουσιών. Τα γλυπτά δεν τοποθετούνται στο τοπίο αλλά το τοπίο είναι το μέσο δημιουργίας τους. Συχνά περιλαμβάνεται ο χώρος μετακίνησης. Τα έργα συχνά υπάρχουν στο ύπαιθρο, βρίσκονται μακριά από τον πολιτισμό, αφήνονται να αλλάξουν και να διαβρωθούν κάτω από φυσικές συνθήκες. Πολλά από τα πρώτα έργα που δημιουργήθηκαν στις ερήμους της Νεβάδα, του Νέου Μεξικού, της Γιούτα ή της Αριζόνα ήταν εφήμερες και τώρα υπάρχουν μόνο ως μαγνητοσκοπημένες εγγραφές ή φωτογραφικά έγγραφα. Έχουν επίσης πρωτοπορήσει σε μια κατηγορία τέχνης που ονομάζεται γλυπτική για συγκεκριμένες τοποθεσίες , σχεδιασμένη για μια συγκεκριμένη υπαίθρια τοποθεσία.

από FB: τζιμης ευθυμιου Διαχειριστής · 19 Ιουνίου 2017 ·